Rozdział 19

Uśmiechnęłam się widząc zarys postaci mojego chłopaka, zmierzającego w stronę mojego domu w środku nocy. Nie wiem jak on to robi, ale wie kiedy powinien do mnie wpaść...

Ledwo rozpoznawalny kształt w ciemności, był na tyle blisko, że mógł mnie zobaczyć. Mnie siedzącą w oknie z nogami spuszczonymi w dół, niczym jakaś nocna zjawa z rozpuszczonymi włosami, w białej piżamie.

- Kłopoty ze snem.? - spytał lokaty, kiedy był już pod moim oknem
- Słabe chwile...
- Zejdziesz tu do mnie.?
- Mogę nawet skoczyć... Wszystko jedno, tylko by być obok ciebie... 

Po krótkiej chwili byłam już na dole, zmierzając w stronę zielonookiego narkotyku. Tak. To on był moją prywatną heroiną...

- Tęskniłem.. - objął mnie za dół pleców i przyciągnął do siebie
- Nie powinienem przychodzić tu o tej godzinie. To niebezpieczne..
- Wszystko byle by dostać się do ciebie..
- Wprowadzamy dziwny nastrój, niczym z XVI wieku. Podoba mi się. - uśmiechnęłam się patrząc w roziskrzone oczy..
- Będziesz moją Julią..
- On niczym innym nie marzę, Romeo..


                                 

Spacerowaliśmy w ciszy, bo ciemnych uliczkach parku, ciesząc się własną obecnością. Nigdy nie można przewidzieć jak długo będzie nam to dane...

- Noce bez ciebie są jak tortury.. - odezwał się zachrypniętym głosem
- Czujesz się bardziej samotny niż zwykle.? Nie wiesz co masz robić, bo spanie jest wykluczone.? Tylko myślisz..? 
- Dokładnie...
- Nie jesteś sam..
- Wiem.. - pocałował wierzch mojej dłoni, którą właśnie trzymał

- Jesteś dla mnie bardzo ważna. Najważniejsza.. - głośno odetchnął -  chcę abyś to zawsze nosiła.. - sięgnął do swojej szyi i odpiął łańcuszek, z którym się nie rozstawał.
- Harry.. 
- On będzie ci przypomniał jak bardzo cię kocham. Nie ważne jak daleko będziemy, dzięki niemu będę przy tobie.. Zawsze.. - zapiął mi go na szyi. 

Naszyjnik zauważyłam u niego już przy pierwszym spotkaniu. Nigdy go nie ściągał. Ten mały srebrny samolocik musiał dla niego wiele znaczyć...

                     

- Dlaczego dajesz mi coś tak ważnego.? - spytałam
- Jesteś moją drugą połową.. To tak jakbym nadal go miał, a żaden przedmiot nie równa się z twoją wartością..
- Kocham Cię, Harry.. 

- Powinnaś już iść spać.. - powiedział przytulając mnie pod moim domem..
- Tak samo jak ty..
- Nie potrzebuję snu. Ty jesteś moją energią..
- Wciąż jesteś człowiekiem, Harry.. Chociaż..
- Chociaż co.?
- Nie.. Ty jesteś Aniołem. Na pewno jesteś Aniołem.. - zaśmiał się
- Idź spać.. Kocham Cię. - pocałował mnie
- Kocham mocniej.. 
- Niemożliwe.. Do zobaczenia jutro, Skarbie.. 

                                      

Z myślą, że jakaś część Harrego jest teraz na pewno przy mnie, zasnęłam spokojnie i szybko.

Wstałam rano z świetnym humorem. Właściwie chyba miałam wenę. Postanowiłam, że ubiorę się i pójdę porysować..

Szybko zjadłam musli z owocami, zrobiłam poranną toaletę i ubrałam to:

                                

Wzięłam swój szkicownik i wyszłam do parku. 
Wybrałam to miejsce co zawsze. Z dala od ludzi. Tylko cisza i spokój. Tam rysowałam najlepsze prace..

Wzięłam się do pracy. Rysowałam bez przerwy, byłam tych pochłonięta na całego.

- Piękne.. - usłyszałam tuż za mną
__________________________________________________

Od teraz rozdziały powinny pojawiać się ok. co 2 dni. :) Mam nadzieję, że spodoba wam się, bo nowe rozdziały będą bardziej mroczne i tajemnicze. ;)

20 komentarzy = następny
~ @MyHeroLarreh