Rozdział 13

- Co ty tu robisz.? - spytałam zaskoczona obecnością Harrego pod moi oknem o 1.00 w nocy
- Ciii.. jest akcja.. - wyszeptał
- Nudzi ci się.? Daj spać.. - już chciałam odejść od okna
- Czekaj, nooo.! - odwróciłam się z powrotem. - Musisz mi pomóc. Chyba widziałem jakiegoś rannego człowieka w krzakach za rogiem, ale sam się boję podejść.. 
- Co ty pierdzielisz.? 
- Ubieraj się i schodź. Szybkooo.! - pośpieszał mnie

Mało myślałam o tej godzinie, ale jak najszybciej pobiegłam do szafy i ubrałam to:

                                     

Najciszej jak potrafiłam, zeszłam na dół i delikatnie przekręciłam zamek w drzwiach.
Udało mi się bezszelestnie opuścić dom.

- Chodź, bejbe. - powiedział z uśmiechem i wziął mnie za rękę. Szliśmy w ciszy przez jakąś minutę.
- Wcale nikogo nie widziałeś, prawda.?
- Jak ty mnie dobrze znasz.. - zaśmiał się
- Idioto, mogłam teraz spać a nie się z tobą włóczyć po nocach..

                        

- Co robimy.? - spytał
- Jaja se robisz.? Wracam do łóżka.. - byłam strasznie zła, było mi zimno..
- No proszę, po prostu tęskniłem za tobą.. - zrobił słodką minkę
- Mogłeś pogadać sobie ze zdjęciem.. - siedziałam skulona na ławce
- To nie to samo.. - przytulił mnie
- Awww, jak miło..
- No widzisz.? - uśmiechnął się
- Miałam na myśli, że miło, bo ciepło.. 

- Czasem cię nie rozumiem.. - powiedział
- Sama siebie nie rozumiem..
- Powiedz mi co się dzieje w twojej głowie..
- Co masz konkretnie na myśli.? - spojrzałam na niego, wiatr rozdmuchiwał mu włosy we wszystkie strony, a jego usta miały wyraźniejszy kolor od zimna. Powiększone źrenice patrzyły w jedno miejsce.
- No chodzi o to, że zależy ci na mnie.. Bo cały czas mi to pokazujesz, ale jednocześnie jesteś dla mnie taka... taka zimna.. - nadal patrzył przed siebie, bawiąc się palcami. Mogłam usłyszeć jak głośno przełyka ślinę. - Rozumiesz.. To takie dziwne, bo jesteśmy tak blisko i zarazem tak daleko. Nie wiem czy to coś ze mną jest nie tak, bo ja się staram.. - w tym momencie był całkowicie poważny
- Ja sama nie wiem czemu tak jest.. Po prostu myślę, że robię to samoistnie, w obawie przed tym, że jak nie będziesz musiał się starać, to szybko ci się znudzę.. - Powiedziałam równie poważnie. 
- Nie znudzisz.. - pocałował mnie swoimi gorącymi ustami. To sprawiło, że po całym moim ciele przeszedł mnie gorący dreszcz.

                     

- Powinniśmy już wracać, robi się zimno.. - stwierdził
- Zauważyłam to jakąś godzinę temu, wiesz.? - powiedziałam szczerkając zębami

- Przez ciebie cały dzień będę spać.. - powiedziałam przed domem
- Nie musisz dziękować. - zaśmiał się
- Chyba nie mam za co..
- Viv, bo wiesz.. est już późno, zimno i.. i teraz musiałbym sam wrócić do domu.. jeszcze ktoś mnie może napaść i... tak sobie pomyślałem, że może mógłbym spać. dziś. u. ciebie.? - spytałam z wielkim trudem, robiąc dziwne przerwy między wyrazami
- ahahaha, mam za małe łóżko..
- Będzie nam cieplej. - uśmiechnął się
- No nie wiem..
- No proooooooszę. 
- No dobra.. Chodź, ale po cichu..
- Jeest.! 

                                 

Weszliśmy po cichutku i przemknęliśmy do mojego pokoju.
Zamknęłam drzwi na klucz, aby nikt nie zauważył, że dziś nie śpię sama..

- Odwróć się. - powiedziałam
- Czemu.?
- Bo muszę się przebrać..
- Czemu mam się odwrócić.? - śmiał się
- Nie wkurzaj mnie, Styles..
- Ohoho, tak po nazwisku teraz.? 
- wshmbgadshbshd, odwróć się.!

Po kilku próbach udało mi się przebrać z powrotem w piżamę. Położyliśmy się do łóżka i przytuliliśmy, bo było mało miejsca.
- Dobranoc. - powiedziałam, wdychając zapach perfum chłopaka. Miłe uczucie, móc czuć czyjeś bicie serca..
- Dobranoc, skarbie.. - pocałował mnie w czoło
- Kocham cię, Harry..
____________________________________________________

Mam nadzieję, że się podoba. c:

20 komentarzy = następny rozdział

~ @LarryIsMyHeroo