Rozdział 8

Harry stał w moim pokoju całkiem zagubiony. Nie wiedziałam czy mam się cieszyć, że go widzę czy też nie..
- Twoja siostra mnie wpuściła.. - odparł
- Przypomniała ci się jakaś cięta riposta, że tu przyszedłeś.?
- Nie.. słuchaj Viv, ja po prostu cię chciałem przeprosić.. - nie odezwałam się.
- Byłem tak cholernie zazdrosny kiedy dowiedziałem się, że wychodzisz z Niallem.. On od początku się umiał z tobą dogadać a mnie spławiałaś na każdym kroku, poczułem się naprawdę źle, przepraszam.. - jego smutne oczy mówiły wszystko.
- Ja też cię przepraszam.. Nie pomyślałam, że mogę cię zranić, jestem egoistką... -przyznałam
- To między nami wszystko po staremu.?
- Tak, myślę, że tak. - uśmiechnęłam się i przytuliłam chłopaka.

                                                    

- Tęskniłem za tym przez ostatnie kilka dni.. - powiedział kiedy nadal trwaliśmy w uścisku.
- Dobrze, że już jesteś..
- Teraz musimy nadrobić ten stracony czas, co powiesz na maraton filmowy.? Ja, ty i mnóstwo filmów u mnie dziś wieczorem, hmm.? - zaproponował.
- Z chęcią, Haroldzie.
- Haroldzie powiadasz.? - uśmiechnął się

                

- ahahah, będę o 18.. - zaśmiałam się
- Z niecierpliwością będę oczekiwał na twoje nadejście, niewiasto. 
- ahaha, idź już..
- Albowiem rozświetlasz wszystkie ciemności...
- Do 18. - przerwałam mu i wypchnęłam go za drzwi cały czas się śmiejąc.

Byłam strasznie szczęśliwa, że między mną a Harrym już wszystko w porządku, brakowało mi jego obecności.

Zeszłam na dół po szklankę soku pomarańczowego, nie ukrywając swojej radości.
- Nie musisz dziękować. - powiedziała Emma, która siedziała na kanapie przed TV
- A mam za co.? - zaśmiałam się
- To ja go tu wpuściłam, więc połowa sukcesu należy do mnie.
- No tak, dziękuję. - dałam jej całusa w policzek.
- Gdzie dziś się dziś wybieracie.? - spytała
- Skąd ty wiesz..? 
- Ściany są cienkie, ale nie wystarczająco żeby usłyszeć każdy szczegół. - zaśmiała się
- Będziemy oglądać u niego filmy.
- Zapewne jak grzeczne aniołki..
- A jakże by inaczej.? Pewnie będzie nam towarzyszyło bezalkoholowe piwo korzenne.
- No proszę, jaką mam porządną siostrę.. - zaśmiałyśmy się
- Też jestem z siebie dumna..

Powędrowałam do swojego pokoju i przebrałam się w to:

                                 

Wyszłam z domu, tak aby dojść do Harrego zanim się ściemni. Po drodze słuchałam swojej ulubionej muzyki, zanim się obejrzałam już stałam pod drzwiami chłopaka, on równie szybko otworzył mi drzwi.

- No witam. - zaprosił mnie do środka i pocałował w policzek
- Haroldzie.? 
- Tak.? 

                 

- ahahaha, za każdym razem kiedy mówię do ciebie 'Haroldzie', ty wyglądasz jakbyś się podniecał.
- Skąd wiesz, że tego nie robię.? 
- Boże, z kim ja żyję.. - zaśmiałam się

Razem z Harrym obejrzeliśmy kilka filmów, uwielbiam to, więc nie protestowałam kiedy załączał następny, nie liczyłam czasu.

- Co dziś będziemy robić.? - spytał w pewnym momencie
- A mało ci na dzisiaj.?
- Na dzisiaj tak, bo jest dopiero 00:34.
- Harry, czemu nie mówisz.? Powinnam już być w domu..
- Ale nie jesteś. *da-bum-tss*. - zaśmiał się
- Przestań, naprawdę muszę iść..
- Nigdzie nie idziesz, zostajesz dzisiaj u mnie.
- Prędzej konie zaczną latać..
- Mówię poważnie, nigdzie cię nie puszę o tej godzinie..
- No masz, niech ci będzie, tylko zadzwonię do Emmy..
- Już to zrobiłem.
- Jesteś bardziej podstępny niż myślałam. - zaśmiałam się.
- A to nie jedyna moja zaleta. - puścił mi oczko

- Mogę iść pod prysznic.?
- A mogę iść z tobą.? 
- Zaczynam myśleć, że chyba będę bezpieczniejsza, śpiąc na jakimś dworcu niż z tobą w jednym domu... 
- Nie wiesz co tracisz.. Łap. - rzucił mi jego koszulę 
- Dziękuję.. - powiedziałam i weszłam do łazienki.

Wzięłam prysznic, zmyłam makijaż i rozpuściłam włosy. 

- Chcesz spać po lewej czy po prawej stronie.? - spytał Harry kiedy wyszłam z łazienki
- Po prawej. 
- Wow, zgodziłaś się spać ze mną w jednym łóżku bez mojego błagania.. - powiedział zaskoczony
- Jakbym mogła przepuścić taką okazję.?
- Serio.?
- Nie, tak naprawdę boję się potworów. - zaśmiałam się
- Dobre i to.. - odparł
- Kładź się, jestem zmęczona.. - powiedziałam leżąc w łóżku
- Już idę.. 

                                  

Przytuliłam się do Harrego.
- Naprawdę jesteś dla mnie ważny, przepraszam, że nigdy ci tego nie dałam do zrozumienia..
- Dobrze to słyszeć.. - powiedział cicho i popatrzył na mnie, jego oczy są tak hipnotyzujące, mogłabym patrzeć na nie całą noc.
Harry przybliżył swoje usta do moich i zatopiliśmy się w słodkim pocałunku, to była najprzyjemniejsza chwila w moim życiu. Harry nie przestawał, podobnie jak ja nie chciał tego kończyć. Przeniósł usta na moją szyję co sprawiło, że dreszcze przeszły po całej długości mojego ciała, chciałam aby to trwało wiecznie.
- Harry, przestań.. - z trudem się otrząsnęłam - nie przestał.
- Harry, jesteśmy przyjaciółmi, nie możemy..
- Dzisiaj możemy.. - wymamrotał
- To zniszczy naszą przyjaźń..
- Nie będziesz żałować.
- Będę, przestań..
- Dobra, nie będę cię zmuszać. - powiedział i odwrócił się w drugą stronę.
Przytuliłam się do niego a on pocałował mnie w czoło.
_________________________________________________

Specjalnie dla was napisałam długi rozdział, mam tylko nadzieję, że jest dobry. ;)
Co sądzicie o tym co się stało.? 

20 komentarzy = następny rozdział
@LarryIsMyHeroo